In 2017 kochten Engelien Perridon en haar man Marten het huis naast hun eigen woning. Bij binnenkomst loop je links richting de dagbesteding en rechts naar hun gezinswoning. Dat maakt het persoonlijk. Dichtbij. Alsof je op bezoek bent bij iemand thuis, in plaats van op een zorglocatie. In een huis dat niet als instelling voelt, maar als een warme, vertrouwde plek.

Een plek met aandacht

Hier vind je geen lange gangen, geen systeemplafonds en ook geen rijen stoelen. In plaats daarvan: een gezellige grote ronde tafel, bloemetjes in de vensterbanken, een vitrinekast met spulletjes die je bij je oma zou verwachten en natuurlijk mag huiskat Moos niet ontbreken. Maar bovenal: rust, aandacht en ruimte. "We zijn geen instelling", zegt Engelien. "We zijn een tweede thuis."

Klein is hier krachtig

Engelien werkte jarenlang in grootschalige instellingen. "Maar daar miste ik de tijd om echt te zien wat er speelde. Hier kunnen we meteen bijsturen als iemand zich niet fijn voelt. Even een ommetje maken, een praatje, een arm om iemand heen. Dat is het verschil."

Per dag komen er maximaal zes gasten. Altijd in kleine groepen, altijd met bekende gezichten. Dat maakt het veilig. En vooral vertrouwd. De groep wordt ondersteund door Corry als vaste kracht, stagiaires en een vaste groep van maar liefst tien vrijwilligers, die al jarenlang betrokken zijn. Sommigen zijn er zelfs al sinds het begin. "Dat ze al zo lang blijven, is voor mij een heel groot compliment."

Het leven wordt hier gewoon geleefd

Een dag bij Beleef is geen afvinklijst. Geen therapieprogramma. "We leven hier het gewone leven", vertelt Engelien. Samen aardappels schillen, de was ophangen, buiten een rondje wandelen of fietsen op de duofiets. Er wordt gegeten aan tafel, gelachen, gepuzzeld en gepraat. Alles met aandacht. Daarnaast worden er ook genoeg activiteiten georganiseerd die aansluiten bij de persoonlijke interesses van de gasten en bij wat ze kunnen.

Geen etiketten, geen betutteling

"We werken met mensen, niet met labels," zegt Marten, die Engelien ondersteunt met administratie en regeltaken. "De een komt vanwege geheugenproblemen, de ander door niet-aangeboren hersenletsel of sociaal isolement. We benaderen iedereen als mens, met wie je gewoon een normaal gesprek voert. En zonder ‘zorgstempel’." Zo worden de gasten ook opgehaald en gebracht door de normale taxi’s van Taxicentrale van der Bles.

Herinneringen krijgen hier de ruimte

Gasten nemen fotoalbums mee, kranten en verhalen van vroeger. Er wordt veel gelachen, maar soms ook gehuild. "Dat mag ook", zegt Engelien. "Want herinneringen zijn belangrijk. Daarom werken we ook met levensboeken: persoonlijke verhalen en herinneringen die we samen opschrijven." Als iemand verhuist naar een verpleeghuis, gaat het boek mee. Zodat er niet alleen een indicatie bekend is, maar een persoonlijk verhaal. Met gewoontes, voorkeuren en herinneringen. Ook krijgt elke gast een bezoekje van Engelien. “Gewoon om te kijken of ze een fijne nieuwe plek hebben.”

Een plek die bij je past

Niet iedereen past overal, dat weet Engelien als geen ander. "Het moet klikken. Daarom doen we altijd eerst een kennismaking en een proefdag. En dan voel je het meestal al snel." Natuurlijk is het soms even spannend, maar dat mag. "Dan stuur ik halverwege de dag een foto naar de familie. Dat iemand ontspannen in de zon zit met een krantje. Bijna altijd is de twijfel dan direct verdwenen."

Bovendien staat in gemeente Súdwest Fryslân de keuzevrijheid bovenaan. “Ik vind het heel belangrijk dat die belofte wordt waargemaakt. Iedereen verdient de mogelijkheid om te kiezen waar hij of zij zich prettig en veilig voelt. Dat kan een grote locatie zijn, maar voor anderen is een kleine prikkelarme omgeving zoals Beleef juist essentieel.”

De kracht van klein, met een groot hart

Wat deze plek uniek maakt, zit ’m niet in een glanzende brochure. Het zit in de sjoelbak op dinsdagochtend. In het feit dat Engelien haar telefoon nooit uitzet, ook niet in het weekend. In het dagboekje dat sommige gasten meekrijgen. In de foto die onderweg naar huis al even gestuurd wordt. En in de manier waarop mensen hier mogen zijn wie ze zijn, zonder oordeel.

Bij Beleef mag je gewoon mens zijn. En dat is misschien wel het grootste verschil. 

Tekst en foto's: Sonja Harkema

Bron: GrootSneek