Terwijl een zwart lieveheersbeestje het middenpad van de Hermes-Tsjerke overstak, opende Dina haar optreden met een verhaal wat je aan het denken zette. Om daarna de bijna 30 aanwezige mensen mee te nemen in een oase van wereldse klanken. Het ging over geloven in de natuur, ode aan de vrouw en zoeken naar je eigen medicijn. In de melodieuze zang hoorde je een stukje Afrika maar de liedteksten yn har memmetaal hielden ons op de Friese grond. De aanwezigen luisterden met hun ogen dicht of drumden mee op de houten kerkvloer. En zo nu en dan was er de stilte die alleen verstoord werd door het ritmische geluid van het mechaniek van de klok.
Dina genoot zelf ook van haar optreden. “Ik kin meardere minsken dy’t oanwezich binne en fiel my dêrtroch droegen, dat fielt sa goed en fry”. Haar liedjes dartelen dan wel niet zo licht als de lammetjes vlakbij in de wei, maar ze voelen als de zweefvlucht van vogels in de lucht. Na het benoemen van meerdere mogelijke medicijnen, gaf het laatste lied wellicht het antwoord dat het dichtst bij de waarheid komt. “Ik bin myn eigen medisyn.” Met deze boodschap gingen de bezoekers it lytse hoekje fan de wrâld wer yn, wer’t de sinne har ljocht skyne liet.
Mocht u de muziek of het boek behorende bij het album ‘medisyn’ willen bestellen, kijk dan op www.dinamusic.nl.
